Nederland vergrijst. Met de toename van het aantal ouderen, neemt ook de druk op de ziekenhuizen de komende jaren fors toe. Dat weten we al een hele tijd. Ook Gelre bereidt zich daarop voor. Het toegankelijk houden van zorg is een van de belangrijkste uitdagingen voor de komende jaren. We willen voorkomen dat de zorg dichtslibt en er geen plek meer is.

Grenzen

Dat vooruitzicht was twee jaar geleden nog ondenkbaar. Maar sinds COVID-19 voelt heel Nederland dat de capaciteit van de ziekenhuizen grenzen heeft. Daarom moeten we goed nadenken over hoe we zorg in de toekomst gaan organiseren. Dat geldt ook voor de zorg die op de IC wordt geboden. Erwin de Kovel, bedrijfskundig manager van de ‘acute as’ van Gelre ziekenhuizen, erkent die uitdaging als geen ander. Al sinds zijn aantreden bij Gelre in 2017 maakt hij zich sterk voor regionale samenwerking op het gebied van onder andere de IC. En met succes. Zo is De Kovel een van de motoren achter Monico, een samenwerkingsverband van de IC-afdelingen van zes ziekenhuizen met acht locaties in Oost-Nederland. En intensivist Peter Spronk van Gelre ziekenhuizen vervult de rol van regio-intensivist. “Die samenwerking is heel intensief”, vertelt De Kovel. “We hebben de opvang voor patiënten samen heel goed georganiseerd. Het zorgt ervoor dat we gezamenlijk altijd IC-plekken beschikbaar hebben.” Maar er moet meer gebeuren om de zorg ook in de toekomst toegankelijk te houden of zelfs te verbeteren, denkt De Kovel. “Het vraagt ook samenwerking met andere zorgpartijen. Met huisartsen, verpleeghuizen, thuiszorg, de huisartenpost: samen denken we na hoe we de beste acute zorg in de regio kunnen garanderen. Waarbij iedereen vooral doet waar ze het beste in zijn. Je zou kunnen denken aan één loket waar goed wordt gekeken waar een patiënt het beste kan worden geholpen. Zodat de patiënt meteen op de goede plek is. Maar ook hoe we samen zorg kunnen voorkomen door aan preventie te werken. Regionaal organiseren betekent dat we het beter kunnen organiseren.”

De beste zorg

Hoe dat er concreet gaat uitzien en welke zorg dan waar plaatsvindt, daarvoor is het echt nog te vroeg, meent De Kovel. “We zullen eerst het plan moeten uitwerken. Een plan met maar een hoofdvraag: wat is de beste zorg in onze regio? Pas daarna kunnen we het gaan inrichten.” Het effect van COVID-19 op deze discussie valt lastig te voorspellen, denkt hij. “We weten veel over COVID-19, maar we weten nog niet alles. Is de volgende variant nog milder of juist weer heftiger? Je kunt van het slechtste scenario uitgaan en continu 2000 IC-bedden operationeel houden. Maar als vervolgens de helft van die bedden leeg staat, wat heb je dan? Niet alleen heel veel geld geïnvesteerd dat ook naar andere vormen van zorg kan. Maar ook een leger aan mensen die niet oefenen in hun vak en dus ook niet beter worden in IC-zorg. Dat lijkt me een slecht scenario. Misschien moeten we de acute zorg echt anders gaan organiseren om een nieuwe pandemie beter de baas te kunnen zijn. Daar wordt momenteel hard aan gewerkt.”